Witajcie u Manueli

...może zachować w pamięci
mała kruszynka
gdy nagle
jak ulotna bańka mydlana
rozprysł się na drobinki
jej baśniowy świat
pełen jasnych kolorów
który wykreowała dla niej
ukochana babcia Jasia

świat pełen pięknych bajek
opowiadanych wieczorami
i kołysanek które na dobranoc
śpiewała babunia

najsłodszych cukierków
wyczarowanych z pod puchowej poduszki
wesołych piernikowych ludzików
które razem piekły w piecu kaflowym

ciepłych dotyków spracowanych
lecz delikatnych jej dłoni
którymi głaszcząc główkę
pieszczotliwie mierzwiła włosy
zaplatała wymyślne warkocze i korony

lub ocierała delikanie
płynące po pyzatych policzkach
strugi łez
a przed snem uczyła znaku krzyża
i pierwszej dziecięcej modlitwy

blasku słońca w jej oczach na dzień dobry
i promiennego uśmiechu
którym tuszowała ból
przeszywający jej ciało
i przyćmiewała dziecięcą świadomość
o zbliżającym się rozstaniu


leżac w łóżku
do końca ciągle miała zajęte pracą ręce
dziergając sweterki szyjąc ubranka oszukiwała czas
wiedząc że płomyk jej życia powoli gaśnie

później już tylko spacer
w cichej alejce z tatą za rekę
i płaski dach na maleńkim dziwnym domku bez okien i drzwi
na którym paliły się świeczki

w których w jasnych płomykach
jakby na pocieszenie
igrały wesoło iskierki
a ciepły wiatr pieścił buzię
poprawiał grzywkę i sukienkę
szczeleścił ulubioną piosenkę



a może to anioł babci był obok